Cerson (rezygnacja)

Cerson

Imię - Cerson
Rasa - człowiek
Profesja - Gladiator
Krąg - 43

<ranek powoli przemienia swe oblicze o piękny słoneczny dzień>
< do karczmy wchodzi człowiek w jasnej zbroi z mieczami uczepionymi na pasie i wypchanym plecakiem na plecach> < stanął w progu rozglądając się powoli po wnętrzu gospody> <zauważył siedzących w rogu towarzyszy broni, poczym lekkim krokiem udał się ku swym Braciom> <zmęczony wojownik podszedł do stołu rzucił plecak na podłogę i odezwał się radosnym głosem> witam moich Braci broni< spojrzawszy na swego przyjaciela wyksztusił szyderczym głosem> widzę, że apetycik dopisuje......<nagle przestał mówić, jego wzrok zatrzymał się na pięknej elfce> < po chwili cichym głosem przemówił> witaj Piękna Pani....< spojrzał na Dariona i powiedział pytającym głosem> Darionie czyżby to była owa Piękna Iliana? <chwila ciszy> mówiłeś ze spotkałeś piękną elfkę, ale nie powiedziałeś, że jest aż tak urodziwa. <Darion spojrzał na Cersona i odparł> zaiste drogi Cersonie Iliana jest najpiękniejszą osobą, jaka spotkałem na tym świecie< mówił te słowa z dumą i mętnym wzrokiem spoglądał na elfkę> usiądź z nami Bracie i opowiadaj jak było na wyprawie i dlaczego wróciłeś sam? < Człowiek odłożył miecze pod ścianę, poczym usiadł ciężko obok Dariona> <Jeden z towarzyszy krzyknął do karczmarza> mości karczmarzu czy nie widzisz, że nasz towarzysz jest spragniony jakiego dobrego trunku <zerknął na Cersona i dodał> podałbyś także misę z tą przepyszną jajecznicą, bo głodny jest pewnie< karczmarz znikł w drugiej izbie> <wojownik odetchnął głęboko i opowiada> ciężka to była wyprawa, brakowało nam bardzo waszego oręża, lecz niezważając na niebezpieczeństwa penetrowaliśmy zakazane terytoria w poszukiwaniu tkanin na mą przyszłą zbroję. Przemierzyliśmy wiele krain aż w końcu znaleźliśmy obozowisko potworów pół kobiet pół węży, które ograbiały karawany wiozące materiały do Giran. <karczmarz podał elfowi puchar z winem> <Elf przechylił puchar biorąc duży łyk wina, poczym odstawił go, westchnął i opowiadał dalej>...na czym to ja skończyłem< chwila zadumy> aha, już wiem....pół dnia walczyliśmy z trzema tuzinami paskudnych kreatur. Gdyby nie nasz wspaniały kapłan dawno byśmy z Dunmerem wybrali się na tamten świat. Po morderczej walce, wyczerpani schroniliśmy się w wiosce łowców. Część odbitych łupów Iliar oddał mniej zamożnym mieszkańcom wioski, część sprzedaliśmy pozostawiając w depozycie Bractwa co bardziej potrzebne materiały. W wiosce ... <nagle opowiadanie elfa przerwał karczmarz przynosząc posiłek>< jeden z biesiadników zerknął na karczmarza i grzmotnął swym potężnym głosem> A WOLNIEJ TO NIE RACZYŁ JEGOMOŚĆ NIEŚĆ MEMU BRATU TEGO POSIŁKU? BIDOK UMORŁBYU Z GŁODU PRZEZ TAKĄ GOŚCINNOŚĆ <Iliana poklepując swego przyjaciela po ramieniu uspokajała złość Krasnoluda> <Elf mówił dalej>....w wiosce spędziliśmy noc pełną wrażeń< na wspomnienie o owej nocy człek lekko się uśmiechał pod nosem> wrażenia oczywiście uraczył nam masz wspaniały kowal, który to wdał się w dyskusje z dowódcą straży wioskowej i jego trzema podwładnymi. < nadal chichocze się pod nosem> biedacy mieli szczęście że jeszcze z Iliarem nie opuściliśmy gospody.....nie wiedzieli że nie należy wdawać się w dyskusje z Krasnoludem i to jeszcze takim, który obalił dwa garnce bimberku, <śmieje się>, nie zdążyliśmy wstać od stołu a dwóch już leżało, zanim podbiegliśmy te kilka kroków do Dunmera dowódca też leżał......chwyciliśmy Krasnoluda, kazaliśmy czwartemu pozbierać swych towarzyszy i opuścić lokal.< wychyla puchar z winem> juz nikt tej nocy nie śmiał sprzeciwić się wywodom Dumnera. Rankiem rozstaliśmy się po śniadaniu. Dunmer udał się odwiedzić swego wuja mieszkającego na zielonych wyspach i podszkolić się w kunszcie kowalstwa, Iliar zaś udał się na południe pobrać nauki u wielkiego kapłana, natomiast ja udałem się w drogę powrotną do swych braci i oto i jestem. < człek zjadł posiłek, wypił wino i przeciągnął się szeroko ziewając> pozwólcie drodzy przyjaciele że udam się na mały spoczynek bom szedł całą noc i jestem bardzo zmęczony.< wstał od stołu pożegnał się i biesiadnikami wziął plecak oraz swą niezawodną broń i udał się na piętro do izby na zasłużony odpoczynek>....

<następnego dnia z samego rana udał się do siedziby Klanu Esillon>
...Witajcie Szanowni Esillończycy… zwą mnie Cerson syn Gainbrotha, niedawno zdobyłem profesję Gladiatora… pragnę zasilić Wasze szeregi i ramię w ramie przemierzać świat Aden i Elmore. Od klanu oczekuję lojalności, wspólnych polowań i dobrej zabawy, odwdzięczyć się mogę tym samym, jak będzie trzeba zginę za towarzyszy i Klan.

<...>
…….Świat Aden przemierzam już od dwóch lat. Ze sprzętem nie będzie problemu, bo choć mam dopiero 43 krąg mam juz zapewniony sprzęt klasy B. Nie posiadam żadnych wrogów i nie jestem nikomu nic winien.

W świecie realnym mam 29 lat i jestem doradcą finansowym. W L2 gram minimum 2 godziny dziennie, w piątki i czasem w soboty gram do późnej nocy.

Rashirea

Wstała z fotela i podeszła do człowieka, zlustrowała go krytycznym wzrokiem.
- Kolejny człowiek - mruknęła niezbyt chętnie. - Ale gladiator powiadasz...Ciekawa jestem jak tymi ostrzami machasz...Mam nadzieję, że nie potykasz się o własne nogi jak co poniektórzy z twojej rasy - uśmiechnęła sie ironicznie i usiadła spowrotem w fotelu. - Jestem za okresem próbnym. - powiedziała zakładając nogę na nogę.

Sharisatar

<uśmiecha się serdecznie patrząc na człowieka> Oczywiście ze za okresem próbnym. Mam nadzieje ze zostaniesz na dłużej<odchodzi na bok i siada wygodnie w fotelu>.

Avensill

Za okresem próbnym

Grakaron

Człowiek czy nie zacny oręż wybrał, znaczy i wojaczkę zna <powiedział zdecydowanie> Ja jestem jak najbardziej za wcieleniem go w nasze szeregi, z opowieści wnioskuję ze mimo wieku doświadczonym jest, jeno rada moja taka Cersonie, ostrożnie z jasnymi elfkami, są zbyt delikatne, ciągle wzdychają do chmur i księżyca i ogólnie brak im pazurków <usmiecha się szelmowsko>

Piotreq

za okresem próbnym

Anellin

ZA okresem próbnym.

Fannandil

Za okresem próbnym

Valihi

<delikatnie otworzył drzwi i wychyliwszy jeno nieco zza nich głowę, rzekł> Za, ogólnie rzecz biorąc ludzie się przydadzą. Drażniła mnie jedynie stylistyka Twojego opowiadania <szczerzy zęby, po czym ostrożnie "wychodzi" z pomieszczenia. Po kilku chwilach zdaje się słyszeć okropny łoskot, po czym głuchy jęk Garleona wypełnia karczmę>

Grakaron

Nie przejmuj się Kandydacie, Garl rozminoł się z powołaniem, jest bardzo wrażliwy na stylistyke i gramatyke hyhy

Valihi

Pisze się "rozminął" hrrhrhrh

Luthein

Podoba mi się, jestem ZA. Obyś znalazł u nas tego czego szukasz. Mam nadzieję, że i my zyskamy wartościowego kompana.

Anastrianna

za okresem próbnym

Avensill

Znając zdolności Garleona obawiam się, że mógłby sobie piórem oko wydłubać.

Danatea

Za okresem próbnym