Evulior - Błędny Topór (przyjęty)

Evulior

Imię w grze: Evulior

Rasa: Człowiek

Profesja: Mroczny Mściciel

Krąg: Czterdziesty i pierwszy

Wyłonił się z mgły niczym nocna zjawa. Zawsze sam. Tylko on i wschodzący świt. "Błędny Topór", tak o nim mówią. Mimo młodego wieku zdążył już zasłynąć w wielu kręgach starszych, bardziej wsławionych wojowników. Niespokojnie kroczy środkiem ubitej drogi. Wciąż gnębią go nieprzejednane myśli: "Cóż powiedzą?", "Jak odbiorą mą propozycję?", "Czy warto?"... Lecz mimo narastającego napięcia i niepewności nadal kroczy w mglistą nicość. Zauważył ciemne kontury miasta wyłaniające się ponad horyzontem na tle wschodzącego słońca. Wchodzi do budzącej się twierdzy, nie zważając na zdziwione spojrzenia, szydercze uśmieszki i szepty. Podszedł do masywnych dębowych drzwi z rzeźbionymi i bogato zdobionymi literami układającymi się w jedno słowo: Esillon.
- A więc jestem - mruknął i zakołatał, gotowy na wszystko......

Anellin

Drzwi skrzypnęły i powoli uchyliły się. Z mroku panujacego wewnątrz wyłoniła się niska postać stanęła w progu opierajac się o drzwi. Obejrzała przybysza wzrokiem po czym zwróciła się do niego Witaj nieznajomy. Co Cię sporwadza do wrót Esillończyków, szukasz schronienia, bogactw, czy też kieruja tobą inne wartości i pobudki. Wypowiedziawszy te słowa uchyliła drzwi przed przybyszem Wejdz do środka nie będziemy rozmawiać na zewnatrz.

Vala

*z mroku otaczającego jej sylwetkę spojrzała na wchodzącego człowieka* "Mimo młodego wieku zdążył już zasłynąć w wielu kręgach starszych, bardziej wsławionych wojowników." *powtórzyła cicho owe zdanie* nigdy Rycerzu o Tobie nie słyszałam *zmrużyła lekko oczy* może opowiesz coś więcej o sobie?

Evulior

Wszedł bez słowa za niską postacią, po czym drzwi się zamknęły. Dojrzawszy drugą osobę skinął jej nerwowo głową w geście powitalnym, po czym rzekł:
- Jam Evulior, Błędnym Toporem zwany. Honor, odwaga, uczciwość - to wartości, którymi kieruję się w mym niełatwym żywocie. Marzeniem mym jest zasłynąć w świecie, by każdy znał me imię. Cóż mnie do Was sprowadza? Wiele dało się o Was słyszeć, jako o dobrze zorganizowanej kompanii oddanych sobie nawzajem wojowników. Widzę tu także znajome twarze - skinął Isilnee i Malfurionowi.

Anellin

Pokiwała główką i zamyśliła się chwile po wypowiedzi przybysza Zapału Ci nie brakuje widzę, jeśli to co mówisz prawdą jest będziesz dobrym i wartościowym towarzyszem. Odwróciła się w strone Esillonczyków i władczyni, poczym rzekła. Ufam iż należy dać mu szanse i poddać próbie. Jestem Za.

Malfurion

"Szept Wiatru" jak zwykle wygrzewal sie przy kominku w towarzystwie swego jednorogiego przyjaciela... Wtem poczul czyis oddech na swym karku... Spojrzal spokojnie na jednorozca i spostrzegl ze ten bez gniewu w swych blekitnych oczach wpatruje sie w tego ktory za plecami Malfuriona ukrywal sie... "Szept Wiatru" czul ze to mezczyzna nadwyraz dobrze zbudowany... Pomyslal jeszcze chwile i ponownie poczal patrzec w radosne plomienie skaczace po ceglanym kominku... "Witaj jednorogi... Urosles" - powiedzial niskim glosem ow mezczyzna wyciagajac reke w kierunku jednorozca i gladzac go po pysku... Jednorozec nie oponowal... Wrecz przeciwinie... Poznawal go... "Jak zwykle przychodzisz wraz z mgla... Pamietam jak powtarzales ze mgla cie przeraza... I czas by twoi wrogowie podzielili twoj strach..." - wyszeptal Malfurion... "Spokoj nigdy cie nie opuszczal... Nie zmienilismy sie najwyrazniej..." - odpowiedzial Evulior i usiadl obok Malfuriona przy kominku... "Ponownie na szlaku razem Toporze" - Malf skinal glowa... "Do smierci Szepcie" - wyszeptal po czym zanurzyl wzrok w glebi plomieni...

Vala

*skrzyżowała ramiona nad głową i zaśmiała się lekko spoglądając na Jasnego i człowieka siedzących przy kominku* Ja tak jak Ane jestem za próbą dla tego młodego człowieka. *cofnęła się o krok lustrując komnatę wzrokiem*

Diarmind

Siedzący przy kominku człowiek spojrzał na przybysza. Leżąca obok pantera łypnęła czerwonymi ślepiami, z jej gardła wydobył się głuchy warkot. "Spokój Funia" szepnął rycerz. Podniósł się i podszedł do przybysza. Zlustrował uważnie po czym uśmiechnął się "Witaj młodzieńcze. Podobają mi się twoje wartości, znam również truda żywota mściciela. Uważam, że trzeba pozwolić ci się wykazać" Puścił oczko i wrócił do wylegującej się przy kominku pantery.

Isilnee

Elfka zerknęła na człowieka. Odłożyła na bok czytana księgę. " Ja ciebie skądś znam...tylko skąd?" szepnęła jakby do siebie." Nie ja tu jestem od decyzji ale będzie ciebie na nowo poznać". Jak gdyby nigdy nic, otworzyła na powrót księgę i zaczęła czytać.

Evulior

Uśmiech zagościł na jego twarzy na słowa Diarminda. Podszedł do Isilnee z tymi słowami:
- Czyż to nie Ty, Tancerka Ostrz, z którą dane mi było polować za czasów upadłego już dawno Krwawego Legionu?

Isilnee

Książka opadła na podłogę z głuchym łoskotem. Isilnee wstała powoli, odeszła od blasku kominka by dokładnie przyjrzeć się sylwetce człowieka. Otworzyła szeroko oczy " Tak to ja..Ev...Jak to sie stało...Jak ci sie udało wrócić ze świata pokrytego mgłą?! Co słychać u jalil Yenany???Siadaj opowiadaj!"pociągnęła człowiek za ramię" Wybacz..ale.. Oczywiście, że jestem na TAK! Ciesze się, że znowu będziemy mogli razem polować". Zrobiła miejsce obok siebie dla dawnego towarzysza broni

Luthein

<odrywa wzrok od obrazka z komnaty snów Evulior'a> hm, wszystko ładnie, znajomych też u nas masz, głosów przeciw nie słyszę. Jeżeli o mnie chodzi, nie mam nic przeciwko Tobie.

Bellannika

[mruknęła z aprobatą]

Tak... Mimo wszystko to tylko kilka słów na papierze wpisanych... po czym się wojownika duszy nie pozna [mlasnęła cicho]

Zagadnij waść w karczmie no kogoś, coby brać nasza mogła cię poznać od Twej najlepszej strony... Wszak potrzebnym Ci opiekun będzie w czasie najbliższym, więc Grakaron się pewnie Tobą zainteresuje. A nadzieje wszelakie rodzisz, by Esillończykiem stać się z tego, com tu usłyszała. Obaczymy w krainach [wzruszyła ramionami].