Ryltar (Przyjety)

Ryltar

Imie:Ryltar

Rasa:Mroczny Elf

Profesja:Rycerz Shilen

Krąg:62

***
Otworzył drzwi które głośno zaskrzypiały,zamknął je i wszedł powolnym ale płynnym ruchem do środka.Wiatr który dostał sie do środka wprawił w ruch świece,cienie zatańczyły.
-Witam -powiedział spokojnym głosem. Nazywam się Ryltar Cormrael,od najmłodszych lat szkoliłem się na Rycerza Shilen.Należałem już do kilku klanów mianowicie:Eldalie Vlos,Sengeren Yutsu i do Piekielnego Krzyku.Pierwszy jak i ostatni rozpadły się a z Sengeren Yutsu sam odszedłem.O sobie mogę tylko powiedzieć że wszystkie umiejętności nabyłem ciężką pracą i determinacją jaką w to wszystko wkładałem.Pani Otchłani jest dla mnie najważniejsza rzeczą w moim życiu tak samo jak moi bracia i siostry którzy nie są renegatami.Najbardziej co lubie w moim życiu to jest walka,łowić ryby,pić od czasu do czasu,szachy i służba pani.Mój miecz reprezentuje sprawiedliwość a tarcza jest symbolem mojej wiary.Czego nienawidzę...dobre pytanie...najbardziej to elfów i nie przepadam za kobietami,czemu? To już moja sprawa.
-Co jeszcze mogę o sobie ciekawego powiedzieć -pomasował się po bardziej.
-W sumie nic,niczym się nie wyróżniam od innych rycerzu czy Mrocznych Elfów,nie posiadam jakiś nadprzyrodzonych mocy,nie zostałem rycerzem dlatego że ktoś mi zabił rodzinę o nie oni mają się dobrze...no może oprócz mojego brata który eksperymentował z cieniami i te go wciągnęły do swojego wymiaru...słuch o nim zaginął ale pewnie żyje,ten gnojek miał zawsze szczęście.Liczę że dołączę do was i zasilę wasze szeregi.
Ukłonił się a potem uśmiechnął.

[Nie wiedzieć czemu nie mogę opisać całej historii]

Rashirea

Zaklaskała stojąc przez cały czas w cieniu. Uśmiechając się lekko podeszła do mrocznego.
- Na wszystkie otchłanie, kogo moje piękne oczęta widzą.
Bezceremonialnie chwyciła twarz mrocznego w dłonie i pocałowała namiętnie.
- Wybacz nie mogłam się powstrzymać.
Puknęła paznokciem w zbroje elfa.
- Miło cię znowu widzieć.

Luthein

Oto cała opowieść Ryltara

Isterius

Przeczytałem. - wysapał niemal. - Wracam styrany po wyprawie, a tu takie historyje do poczytanie - na twarzy Kapłana pojawił się grymas uśmiechu. Isterius podrapał się w potylicę i począł rozglądać się po pomieszczeniu - Gdzieś tu był... - nie znalazłszy jednak pergaminu zaśmiał się i niemal wykrzyczał: ZA! - po czym ściszając głos dodał - Do zobaczenia w Świecie.

Anellin

<mała krasnoludzica wbiegła do komnaty, chwyciła w swoje rączki pergamin przybysza i zaczęła czytać> Historyjka mi się podoba, zabawna choć troszke... krwawa hihi. Mówisz że nielubisz elfów? Mam szczerą nadzieję że z naszym jedynym śpiewakiem jednak się polubicie <uśmiechnęła się chichocząc cichutko>... mam też nadzieje że znajdziesz w naszej rodzince to czego szukasz <mrugnęła> ... jestem ZA okresem próbnym. <skończywszy wypowiedz wybiegła z komnaty zamykając za sobą drzwi>.

Sharisatar

Miło przeczytać aż tyle. <Poszukał pergaminu. Po dłuższej chwili wyciągną nowy zwitek niezapisanych papierów, popatrzył z uśmiechem na Istera. Zaczął pisać> "Jestem jak najbardziej za."
Aha i jeszcze taka prośba na przyszłość: nie zabij naszej klanowej maskotki, bo ciężko o drugiego takiego Ilsarena hrhr.

Fannandil

Za okresem próbnym

Grakaron

Hmm jak widzę znacie się z Rash, ale to dobrze, pomoże się wam ta znajomość zaaklimatyzować, nie mam nic przeciwko okresowi próbnemu.

Barogorg

Ryltar

Problem w tym że ja nie pamiętam skąd znam Rash <podrapał się w tył głowy>.
Co do Elfa...czasami zadawać się z nimi to przymus,tak jak w moim ostatnim klanie.Najwyżej zrobię mu to samo co tamtej elfce<uśmiechnął się pod nosem>.

Isterius

Istrerius uśmiechnął się kącikiem ust. Nic mu nie zrobisz - wyrzekł powoli - Ils sam deklaruje, że nie znosi natury swoich jasnych Braci. Myślę, że się jakoś dogadacie. I proszę tu obecnych o powstrzymanie śmiechu, Ktoś zgubił pergamin, a ja nie noszę ze sobą zapasowych.
Kapłan rozejrzał się po komnacie - Gdzie jest Garl? - spytał dodając - Chciałbym raz jesio zobaczyć jak nam się potyka o posadzkę.

Lyttrai

Avensill

<Pośród gwaru rozchodzącego się po komnacie, dało się usłyszeć cichy stukot obcasów. W zazwyczaj spokojnych i przyjaznych oczach kapłanki można było zobaczyć zimny błysk, gdy spoglądała na rycerza.>
Nie lubię generalizacji "mężczyzno" < zasyczała>
To tak jakby stwierdzić, że wszyscy tancerze to łamagi, bo ci Esillońscy potykają się nagminnie o posadzkę < dodała już całkiem rozbawiona, jej oczy znów sie rozpromieniły i stały przyjazne>
Zgadzam się byś należał do naszego domu. <Uśmiechnęła się i oddaliła, a za nią rozchodził się cichy stukot obcasów i zapach kadzideł świątynnych>

Anastrianna

<Kapłanka spojrzała na mrocznego rycerza>Jestem Za<poczym na powrót zanurzyła się w swoich rozmysleniach>

Valihi

Isterius, niech no Cię spotkam! <zmarszczył brwi, po czym powoli i ostrożnie ruszył ku środku sali. Nie wiedzieć czemu.. (hmm) .. nieustannie wpatrywał się w podłogę. Zadowolony, że żaden kamień nie wystaje bardziej niż inne, podniósł z impetem głowę. Niestety nie wiedział, że znadował się pod dosyć nisko ustawioną belką i wyrżnął w nią tak mocno, że na chwilę stracił przytomność. Gdy po kilku sekundach odzyskał świadomość, wymamrotał ledwie słowo "ZA" i padł spowrotem na posadzkę. Gdy ocknął się ponownie, ujrzał nad sobą rozbawione buźki, a chichot współbraci wypełnił mu pustą czaszkę. Gdy za którymś razem echo odbiło się od wewnętrznej ściany czaszki (tam gdzie POWINIEN znajdować się mózg) dotarło do niego, że śmieją się z jego niezdarności. Wesparł się na łokciach, otworzył szeroko oczy i wykrzyknął> Cisza!! Zabiję Was! ...... niewierni...